Önce Ârif çok hasta dediler,
Bütün ülke hep yasta dediler,
O, söz ve sazda çok usta dediler
Adın hep dillerde dolaştı Ârif.

O, yiğit bir ülkücüdür dediler,
Bu davanın öncüsüdür dediler,
O, milletin sözcüsüdür dediler,
Namın dört bucağa ulaştı Ârif.

Yaman bir söz ustasıydı dediler,
Vatan, millet hastasıydı dediler,
Türk ve Türkçe sevdalısıydı dediler,
Şanın yüreklerde buluştu Ârif.

Sonra Ozan Ârif öldü dediler,
Bir ülkü ışığı söndü dediler,
Bu ölüm milleti üzdü dediler,
Acın binleri buluşturdu Ârif.

Çabuk yayıldı kara haber Ârif,
Dağladı gönülleri büyük acın.
Toplandı camide bütün dostların,
Gözleri hep ıslak ve yaştı Ârif.

Ruhun şâd ve mekânın cennet olsun,
Rahmet eylesin sana yüce Allah.
Gönüllerde yaşayacak hep adın,
Tekrar mülâki oluruz İnşallah…