Hazırlandı her şey, kuruldu masa;
Ne sen varsın orda, ne de ben varım!
Ayârlandı evrak çıktı bir yasa;
Ne sen varsın orda, ne de ben varım!
***
Herkes hakkı ile, bölüştü malı;
Şu çorak tarlayı kime kakmalı!
Çingene bacının çıkmadı falı!
Ne sen varsın orda, ne de ben varım!
***
Yıllar yılı çarık, cislavet giydik;
Yamalı pantalon, düz ceket giydik!
Ne fanilâ giydik, ne atlet giydik;
Ne sen varsın orda, ne de ben varım!
***
Sanat-medeniyet: Batı, dediler!
Eşitlik-hürriyet: Batı, dediler!
İlim-hakkaniyet: Batı, dediler!
Ne sen varsın orda, ne de ben varım!
***
Şu hanıma bir bak, sarılı kürke,
Kocası yanında, bulanmış şirke.
Çocukları hazır, evini terke,
Ne sen varsın orda, ne de ben varım!
***
Sözümüz hamaset, merhamet değil;
Çok servet emelli, bir niyet değil!
Asla ve kat’iyyen hakaret değil!
Ne sen varsın orda, ne de ben varım!
***
Bakıyor gariban, kıyı köşeden;
Acep ne çıkacak, şimdi şişeden!
Zâlimi, mâsûma, iş’de eş eden;
Ne sen varsın orda, ne de ben varım!
***
Adamın derdi ne, gözü kararmış;
Sirkenin keskini, küpe zararmış!
Akılsız baş, cellâdını ararmış;
Ne sen varsın orda, ne de ben varım!
***
Her işde arama, tâlihte, kusur;
Sözünü sağlam de, arkasında dur!
Kötülerin ismi, çok tez kaybolur;
Ne sen varsın orda, ne de ben varım!
***
Son model araba, son moda libas;
Kim, kime yapıyor, anla, iltimas.
Ne onlardan söz et, ne de kulak as;
Ne sen varsın orda, ne de ben varım!
***
Kiminde yat ve kat, hem de çift maaş!
Gariban çocuğun yok önünde aş!
Merhamet azaldı, bak, yavaş yavaş;
Ne sen varsın orda, ne de ben varım!
**
Sevgi azalması, kibir artması;
Terazide malı noksan tartması;
Bir de riyâ ile göz karartması;
Ne sen varsın orda, ne de ben varım!
***
Dünyâya geldik ya, kiracıyız ya!
Bozacı şâhidi şıracıyız ya!
O mâlum zatlara aracıyız ya;
Ne sen varsın orda, ne de ben varım!
