TANI

Evlâdım; ecdâdını, dostunu iyi tanı!

Bırakma hâinlere, sakın ola, meydanı!..

TUZAK

Âhiret sonsuz hayat; bilinir; tuzak değil;

Ölüm; bir göz kapamak, kimseye uzak değil!..

KİMYÂ

Her dak’ka bozuluyor cemiyetin kimyâsı;

Ne saat, ne hafta, ne ay, ne yıl, tutuyor yası!

KAMBUR-NÛR

İmâna külfet deyip, sırtında kambur sanır;

Kibrini, gururunu, ilâhî bir nûr sanır!..

ORTAÇAĞ

Türk yıktı, bilesiniz, karanlık Ortaçağı!..

Yeniçağ’la son buldu, bilgisizlik batağı?

YETER

Ağlaştığınız yeter, yalanın gölgesinde;

Bakın ne mânalar var fakîrlerin sesinde!..

VİCDÂNSIZLIK

Şu aç, şu yalın ayak; şu şu şu  işsiz-güçsüz!..

Vicdânına bir danış; merhametsiz, görgüsüz!..

İMAM NİKÂHI

Sahte “imam nikâhı”, zinâya yeni adres;

Ne siyâsetten çâre, ne diyânetten bir ses!..

RİYÂKÂR

Adam, alkış alıyor, herbir söylediğine;

Zıddını bile dese, aynı şakırtı yine!..

KADIN

Ne yazık ki, yapılan, lâyık değil, adına;

Vurdukça vuruluyor inadına, kadına!..

 ÇÂRESİZLİK

Ana, bacı, görümce, hala, teyze ve nine…

Sözde, başların tâcı, yine çâresiz, yine!..

OKU!..

“Oku, oku ve oku!..Rabb’inin adı ile”;

Uçurumdan atlama, arkadaş bile bile!..

GAFLET

Birlikten ayrı duran, nifaka yol açan zat!..

Gafletten hâinliğe giden yerdedir, bizzat!..

UTANMAK

Sende var mı, büyüğe, bir emâre, saygıdan;

Bir kere olsun bâri, yüce Allah’tan utan!.

HÂİNLİK VE KİBİR

Gülüşler istihzâlı: “Bay Kemal, hâin, hâin!”;

Bir çocuk bu, çok yazık!..Ne bu kibir, ne bu kin!