Askerlikte; teftişlerde veya nöbet değişimi gibi hâllerde, bir ast’ın, bir üst’e, görev yaptığı süre içersindeki hâdiseleri takdiminde/tekmil’de, kullanılan tâbir, “Hiçbir Vukuat Yoktur Komutanım!” dır.

      Bu durum; doğruluğun, sadakatin, hürmetin, sevginin, cesâretin, diriliğin ve birbirine güvenin ispatıdır. Ast ve üst irtibatındaki,salâhiyet ve mes’uliyet ifşâsı/bildirimi ve bakışlarla, gönül kaynaşması/rabıtası’dır..

     Bizler, umumiyetle, -ki, şahsen ben, tahsilimi yaptığım Askerî Lise ve Kara Harp Okulu’nda- zaman zaman, arkadaşlarla, birbirimize “selâm çakar”, tekmil verir” ve meselâ, “Üç tüfek, iki kasatura kayıp, iki de ölü var. Hiçbir vukuat/ hiçbir zayiat yoktur komutanım(!)” der, gülüşür- şakalaşırdık.

     Hem “vukuat” yok, hem de kayıp ve ölü var, olur mu böyle şey!!!..

      Sivil hayatta, elbette ki, “tekmil”in yeri yoktur.  Ancak; bu yaptığımız şakalara benzer, yaşanan ciddî hâllere de rastlıyoruz.

     Şüphesiz ki, en başta geleni, sağlıkla ilgili olanıdır.

     Koronavirüs denilen illet, birkaç senedir,  dünyayı kasıp kavurmaktadır. Başta devlet salâhiyetlileri  ve mes’ulleri olmak üzere, sivil toplum kuruluşları ve aklı erenler, bu musibetten korunmak için gereken hususlara dikkat çekmektedirler.

     Müşterek tavır: “Maske-Mesâfe ve Aşı “ olarak, bütün dünyada  uygulanan tedbirlerdir.

      İş; ilk zamanlarda, çok ciddiyetle ele alınmış, insan kayıplarımıza rağmen, kısmen de olsa ‘vicdânî’ bir rahatlığımız vardı.

      Zorlanıyorduk fakat olması gereken oydu ve buna riâyet ediliyordu.

      Ne yazık ki, şu andaki insan kaybımız, o zamanki rakamları birkaç misli aştığı hâlde, bugün tam bir ‘rehâvet’ yaşanmaktadır.

       Her nedense, şimdilerde, bu rakamın büyüklüğündeki ciddiyet ve  ehemmiyeti  beyan eder tarzda söz edilmiyor!..Elbette ki, Devlet salâhiyetlilerini ve mes’ullerini kastediyorum!..

      Elbette ki; “Maske-Mesâfe-Aşı” uygulanıyor!..Fakat…

      Uygulanıyor  DA, nasıl!?

      Sâdece uygulanıyor havası veriliyor!..Hiçbir ciddiyet mevcut değil!..Herkes, kendi başına buyruk!..

      Her gün, 250-300 insanımızı kaybediyoruz ve hâlâ, “Hastahânelerimizde hasta sayımız çok düşük!” şeklinde açıklamalara şâhit oluyoruz.

     Peki evlerdekiler!..Peki, okullarımız!..

      Onlardan bahis yok!..

        Peki; resmî açıklamalardaki rakamlar neyin nesi?

        Meselâ; Sağlık Bakanı’nın bizzat açıklamasına göre, 24 Şubat 2022 tarihinde, 79.708 vakaya rastlandığı ve 268 vatandaşımız öldüğü ifade edildi.

       Yine; 25 Şubat 2022 tarihi itibariyle, 71.736 vaka ve 266 kişinin vefât ettiği açıklandı.

      Yâni, 250‘nin altında rakam yok!..

       Her gün, “beş otobüs dolusu’ insan kaybediyoruz!..

        Öyleyse; bırakınız kasatura, tüfek vesâire kaybını, bunca vatandaşımızı kaybetmişiz ammâ “hiçbir vukuat yokmuş!” gibiyiz!..